De sprong van veilige afstand naar kwetsbare zichtbaarheid
Vandaag in de spotlight: Hugo Goudswaard, een maker die moeiteloos schakelt tussen film en fotografie. Met een achtergrond in film aan de Koninklijke Academie in Den Haag beweegt zijn werk zich tussen opdrachten en autonome projecten, altijd gedreven door sfeer, ritme en tactiliteit.
Zijn fotografie en films reizen de wereld over – van Parijs tot Venetië, van Arles tot Philadelphia – en toch stapte hij deze zomer in My Artist DNA Summer Course om zijn verhaal nóg scherper en persoonlijker neer te zetten.
Ik sprak hem over wat het programma hem bracht, hoe hij naar zijn eigen werk kijkt en waarom het soms juist waardevol is om even stil te staan bij de basis: jouw artist DNA.
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Hugo Goudswaard, fotograaf en filmmaker. Mijn liefde voor beeld begon al voor mijn studie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag, waar ik in 1993 afstudeerde. Sindsdien werk ik als zelfstandig filmmaker en regisseur van corporate films, reclame, muziekvideo’s en modefilms. Tegelijkertijd heb ik altijd vrij werk gemaakt, eerst in film en de laatste tien jaar steeds nadrukkelijker in fotografie.
Film en fotografie geven mij allebei de ruimte om mijn eigen visuele taal te ontwikkelen. Met fotografie kan ik alleen sneller en intuïtiever werken. Mijn stijl is filmisch en tactiel, gelaagd en zorgvuldig opgebouwd, altijd gericht op het voelbaar maken van wat niet in woorden te vangen is.
In de afgelopen jaren is mijn werk intiemer en gelaagder geworden. Persoonlijke ervaringen, waaronder een scheiding, hebben mijn blik verdiept en maken dat ik beter begrijp wat er in mijn beelden besloten ligt. De stilte, spanning en kwetsbaarheid die daarin voelbaar zijn, raken aan thema’s als identiteit, verlangen, schaamte en controle. Mijn fotografie wordt inmiddels wereldwijd geëxposeerd, in Venetië, Parijs, Arles en de Verenigde Staten. Wat mij drijft is het overbrengen van datgene wat niet gezegd kan worden, maar des te sterker voelbaar is.
Wat was het moment waarop je voelde: ik heb nu begeleiding nodig?
Ik ontmoette Denise bij een Inspiratie Event van Gosse Bouma en Kris Pouw. Terwijl ik haar hoorde spreken dacht ik: misschien kan zij antwoord geven op de vragen waar ik al langer mee rondliep. Ik exposeerde al en maakte veel werk, maar ik liep vast in de volgende stappen die ik wilde zetten. Ik wilde mijn werk beter begrijpen voor mezelf, maar ook ontdekken hoe ik verder kan komen in de wereld van exposeren en printverkoop. Gaandeweg ontdekte ik dat ook het delen van de betekenis van mijn werk onderdeel van het proces werd.
Hoe voelde je je toen je startte met My Artist DNA? En wat is daarin het grootste verschil nu?
Ik durf persoonlijker te zijn, ik begrijp mijn eigen werk beter en ik durf mijzelf meer te tonen, uit de veilige plek achter de camera vandaan meer in het licht.
‘‘ Nooit eerder vertelde ik mijn eigen verhaal op zo’n kwetsbare manier ’’
Waar ben je het meest trots op sinds je deelname?
Uiteindelijk werd mijn Artist Statement een film. Als filmmaker kan ik tenslotte verhalen vertellen. Maar nog nooit eerder vertelde ik mijn eigen verhaal op zo’n kwetsbare manier.
Wat zou je tegen iemand zeggen die twijfelt om mee te doen?
Als je je verschuilt achter de camera, op die veilige plek, en je voelt dat je meer zichtbaarheid wil geven aan wie je bent en beter te begrijpen wat je maakt, dan is dit een prachtig proces. Gun jezelf die therapie :-)
Wat zijn je plannen de aankomende tijd? Waar ga je je op focussen?
De komende tijd richt ik me op een serie mini-docu’s voor een groot verandermanagementbureau. In deze films onderzoek ik wat mensen drijft, waarom ze doen wat ze doen, en waar hun kracht ligt. Er zitten opvallende parallellen met mijn eigen coachingstraject in: ik stel mezelf nu niet de vragen, maar anderen.
Tegelijkertijd loopt nog steeds de printverkoop die ik heb verbonden aan mijn werk in Venetië, die tot eind september doorloopt. Ook werk ik aan nieuw vrij fotografisch werk en een korte film. In oktober staat een reis naar Engeland gepland voor een fotografie- en filmopdracht, en aansluitend exposeer ik in Triëst, Italië. In november volgt er een expositie tijdens Paris Photo in Parijs, waar ik mogelijk opnieuw een printverkoop aan verbind.
Volgend jaar staat NockNock op het programma, waar ik erg nieuwsgierig naar ben.
Wat mij drijft in al deze projecten is hetzelfde: verhalen zichtbaar maken die verder gaan dan de oppervlakte. Of dat nu gebeurt in een interview, een foto of een film, ik zoek altijd naar de laag eronder, naar de spanning tussen wat je ziet en wat je voelt. Dat maakt dit werk voor mij telkens opnieuw urgent en betekenisvol.
Meer weten over Hugo;
Wil je net als Hugo een heldere blik op je onderneming en jouw unieke Artist DNA ontdekken?
Schrijf je in op de wachtlijst voor oktober en ontvang als eerste informatie en pre-sale mogelijkheid tot deelname.